دوباره دست هایم را می گیری

دوباره پرواز می دهی مرا حوالی خیالت

ولی دوباه یک بال مانده تا اوج

دست هایم را رها می کنی

تا در حسرت دیدن اوج احساست

به قعر خیالت سقوط کنم


به شقایق سوگند که تو برخواهی گشت


 من به این معجزه ایمان دارم ...


 " منتظر باید بود تا زمستان برود، غنچه ها گل بکنند ... "

................................

من به آمار زمین مشکوکم 


اگر این سطح پر از آدمهاست


پس چرا این همه آدم تنهاست !