امشب زکام لبت غنچه وام کن

                                 دستی بزن،عشوه نما،دیده خام کن

             عمری ز عشق تورنجیده ام بیا ودمی

                                 با یک نگاهِ خود، درد مرا التیام کن

             عهدی ببند تاکه شود رام حسرتم

                       عشقت، به غیرِ منِ مجنون صفت حرام کن

             قلبم نبود بتکده از عشق دیگران

                       این دل فقط برای توست،به خوداحترام کن

             بغضی گرفته راه نفس های خسته را

                        دیگربس است، این جور وجفا راتمام کن

             گر می کنی به رقیبان سلام صدها بار

                              یکبار بر دل شکستۀ ما هم سلام کن

             من روزه دارِ عشق توأم،نمی دهی افطار؟

                              با بوسه ای زلبت، باز این صیام کن

             سایه نشین عشق توبودم تمام عمر

                            این سایه را به روی سرم مستدام کن

                                                                                                 (عماد)

                                                                              سید احمد مصطفوی